خونریزی مفصل زانو یکی از اختلالات بالینی مهم و نسبتاً نادر است که میتواند ناشی از آسیبهای تروماتیک، بیماریهای سیستمیک مانند هموفیلی یا حتی استفاده نادرست از داروهای ضدانعقادی باشد. این وضعیت زمانی رخ میدهد که خون بهطور غیرطبیعی وارد فضای مفصلی زانو شود و باعث تورم، درد، محدودیت حرکتی و در مواردی آسیب به ساختارهای داخلی مفصل شود. شناخت علل، نشانهها و راهکارهای درمانی این عارضه میتواند در پیشگیری از عوارض بلندمدت و حفظ عملکرد مفصل زانو بسیار مؤثر باشد.
خونریزی مفصل زانو چیست؟
خونریزی مفصل زانو، که در اصطلاح پزشکی به آن همارتروز (Hemarthrosis) گفته میشود، به تجمع غیرطبیعی خون در داخل فضای مفصلی زانو اطلاق میگردد. این وضعیت زمانی رخ میدهد که به دلایل مختلفی مانند ضربه، آسیب ورزشی، بیماریهای انعقادی یا مصرف برخی داروها، رگهای خونی داخل یا اطراف مفصل پاره شده و خون وارد فضای مفصلی میشود. خونریزی درون مفصل باعث التهاب، درد، تورم و کاهش دامنه حرکتی زانو میشود و اگر درمان به موقع انجام نشود، میتواند به ساختارهای داخلی مفصل مانند غضروفها و رباطها آسیب زده و منجر به عوارضی نظیر آرتروز زانو یا تخریب دائمی مفصل گردد.
انواع همارتروز زانو
همارتروز زانو یا خونریزی درون مفصل زانو بسته به علت بروز، شدت خونریزی و زمینهسازی بیماریهای سیستمیک به انواع مختلفی تقسیم میشود. شناخت این انواع به پزشک کمک میکند تا درمان مؤثرتری ارائه دهد و از عوارض جدی جلوگیری شود. در ادامه مهمترین انواع همارتروز زانو را بررسی میکنیم:
همارتروز تروماتیک (Traumatic Hemarthrosis)
این نوع شایعترین فرم همارتروز است و اغلب به دنبال آسیبهای فیزیکی یا ورزشی رخ میدهد.
علل رایج:
- پارگی رباط صلیبی قدامی
- آسیب به منیسک یا کپسول مفصلی
- شکستگی استخوانهای اطراف مفصل زانو
- ضربه مستقیم به مفصل
ویژگیها:
علائم معمولاً بلافاصله یا در عرض چند ساعت پس از آسیب ظاهر میشود و با تورم شدید، درد و کاهش توان حرکتی زانو همراه است.
2. همارتروز غیرتروماتیک یا خودبهخودی (Non-Traumatic Hemarthrosis)
در این نوع، خونریزی بدون هیچگونه ضربه یا آسیب واضح رخ میدهد و معمولاً به بیماریهای سیستمیک مربوط است.
علل رایج:
- هموفیلی و سایر اختلالات انعقادی
- استفاده از داروهای ضدانعقاد مانند وارفارین
- لوپوس یا سایر بیماریهای خودایمنی
- تومورهای عروقی داخل مفصل
ویژگیها:
بیشتر در افراد با زمینه بیماری مزمن دیده میشود. ممکن است خونریزی بهصورت دورهای تکرار شود و باعث تخریب تدریجی مفصل گردد.
3. همارتروز مزمن (Chronic Hemarthrosis)
این نوع معمولاً در بیماران هموفیلیک یا افرادی که بهطور مداوم در معرض خونریزیهای مکرر مفصلی هستند، دیده میشود. تکرار خونریزی میتواند منجر به التهاب مزمن، آسیب مفصل، کاهش دامنه حرکتی و آرتروپاتی هموفیلیک شود.
ویژگیها:
- دردهای مزمن
- تورم مفصل زانو
- کاهش تدریجی عملکرد مفصل
- تخریب ساختارهای داخلی مفصل با گذشت زمان
4. همارتروز بعد از عمل جراحی (Postoperative Hemarthrosis)
گاهی پس از جراحیهای زانو (مانند آرتروسکوپی زانو، تعویض مفصل زانو ، یا بازسازی رباط)، خونریزی خفیف یا شدید در مفصل رخ میدهد. این وضعیت نیاز به مدیریت سریع دارد تا از ایجاد فشار داخل مفصل و اختلال در روند بهبودی جلوگیری شود.
علل خونریزی مفصل زانو
دلایل خونریزی در مفصل زانو را میتوان به دو دسته کلی تقسیم کرد: علل تروماتیک و غیرتروماتیک.
علل تروماتیک:
- آسیبهای ورزشی: پارگی لیگامانها، منیسک یا کپسول مفصلی در ورزشکاران میتواند منجر به خونریزی شود.
- شکستگیهای اطراف مفصل: شکستگی در استخوانهای ران یا ساق در نزدیکی مفصل زانو ممکن است به رگهای خونی آسیب زده و موجب خونریزی شود.
- ضربه مستقیم: ضربه شدید به زانو، بهویژه در حوادث رانندگی یا سقوط، یکی از شایعترین علل خونریزی داخل مفصل است.
علل غیرتروماتیک:
- بیماریهای انعقادی: افرادی که دچار اختلالات خونریزی مانند هموفیلی یا فونویلبراند هستند، مستعد خونریزی خودبهخودی در مفاصل از جمله زانو میباشند.
- داروهای ضدانعقاد: مصرف داروهایی مانند وارفارین، هپارین یا داروهای ضدپلاکت میتواند در برخی موارد منجر به خونریزی مفصلی شود.
- آرتریت التهابی: برخی بیماریهای التهابی مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس ممکن است منجر به تضعیف دیوارههای عروقی و بروز خونریزی شوند.
علائم و نشانههای خونریزی مفصل زانو
تشخیص سریع خونریزی مفصلی به شناسایی دقیق علائم آن بستگی دارد:
- درد ناگهانی و شدید: بهخصوص پس از ضربه یا بدون علت مشخص در بیماران مبتلا به اختلالات خونریزی.
- تورم سریع مفصل: افزایش حجم مفصل زانو در مدت زمان کوتاه از نشانههای مهم خونریزی است.
- گرما و قرمزی پوست: به دلیل تجمع خون و پاسخ التهابی بدن.
- محدودیت حرکتی: حرکت زانو ممکن است بهدلیل درد و تورم محدود شود.
- احساس فشار یا سفتی: بیمار ممکن است احساس کند مفصل پُر شده است.
تشخیص خونریزی مفصل زانو
متخصص ارتوپدی در سعادت آباد برای تشخیص دقیق نیاز به بررسیهای بالینی و پاراکلینیکی دارد:
- معاینه فیزیکی: بررسی تورم، دامنه حرکت و وجود درد در معاینه اولیه بسیار مهم است.
- تصویربرداری: استفاده از MRI و سونوگرافی برای بررسی وجود مایع داخل مفصل و آسیب به ساختارهای اطراف بسیار کمککننده است.
- آسپیراسیون مفصل (آرتروسنتز): با استخراج مایع مفصلی و بررسی آن از نظر وجود خون، سلولها، عفونت یا کریستالها، علت تورم مشخص میشود.
- آزمایشات خون: برای بررسی وضعیت انعقاد، سطح فاکتورهای انعقادی و وجود اختلالات سیستمیک.
درمان خونریزی مفصل زانو
درمان بستگی به علت زمینهای و شدت خونریزی دارد:
1. درمان اولیه:
- استراحت مفصل
- استفاده از یخ (Ice)
- فشردهسازی با باند کشی (Compression)
- بالا نگه داشتن پا (Elevation)
2. آسپیراسیون مفصل:
در صورت وجود مقدار زیاد خون و درد شدید، خارج کردن خون از مفصل میتواند فشار داخل مفصلی را کاهش داده و درد را کم کند.
3. درمان دارویی:
- در موارد التهابی یا تروماتیک، استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) کمککننده است.
- در بیماران با اختلالات انعقادی، جایگزینی فاکتورهای انعقادی یا مصرف داروهای تنظیمکننده انعقاد ضروری است.
4. فیزیوتراپی:
پس از کنترل خونریزی و کاهش التهاب، انجام تمرینات توانبخشی برای جلوگیری از خشکی مفصل و تقویت عضلات اطراف زانو ضروری است.
5. درمان جراحی:
در مواردی که خونریزی ناشی از پارگی شدید ساختارهای داخلی یا شکستگیهای پیچیده باشد، ممکن است نیاز به جراحی ترمیمی وجود داشته باشد.
عوارض احتمالی خونریزی مفصل زانو
اگر خونریزی بهموقع تشخیص داده نشده و درمان نشود، ممکن است عوارض جدی ایجاد شود:
- آسیب به غضروف مفصلی و آرتروپاتی هموفیلیک
- ایجاد فیبروز داخل مفصلی
- محدودیت دائم در حرکت مفصل
- ایجاد درد مزمن یا آرتروز زودرس
پیشگیری از خونریزی مفصل زانو
پیشگیری از خونریزی مفصل زانو، بهویژه در افراد پرخطر، اهمیت زیادی دارد:
- در بیماران هموفیلی، استفاده منظم از فاکتورهای انعقادی طبق برنامه.
- اجتناب از فعالیتهای پرفشار یا ورزشی بدون تجهیزات ایمنی.
- تنظیم دقیق داروهای ضدانعقاد تحت نظر پزشک.
- تمرینات تقویتی عضلات اطراف زانو برای کاهش خطر آسیب.
نتیجهگیری
خونریزی مفصل زانو اگرچه ممکن است یک وضعیت اضطراری به نظر نرسد، اما میتواند پیامدهای بلندمدت جدی بر عملکرد مفصل و کیفیت زندگی فرد داشته باشد. شناخت علائم هشداردهنده، مراجعه سریع به پزشک، درمان مناسب و توانبخشی بهموقع، میتوانند از عوارض ماندگار جلوگیری کنند. همچنین بیماران در معرض خطر باید از راهکارهای پیشگیرانه بهره بگیرند تا از تکرار این مشکل در آینده جلوگیری شود.