بله، بیماری آرنج یا تنیس البته به اصطلاح “تنیسالباز” یک مشکل متداول در افراد فعال در ورزشهایی مانند تنیس و گلف است. این بیماری به نام تنیس الباز شناخته میشود چرا که اغلب در افرادی که ورزش تنیس میکنند، رخ میدهد. اما ممکن است در دیگر ورزشها و فعالیتهای روزمره نیز ایجاد شود.
به عنوان مثال، تنیسالباز به درد و التهاب در ناحیه آرنج اشاره دارد. این مشکل معمولاً از تکرار حرکات یکنواخت و فشارهای زیاد بر روی مفاصل و بافتهای نرم آرنج ناشی میشود. درمان معمولاً شامل استراحت، استفاده از یخ، فیزیوتراپی، و در موارد شدیدتر ممکن است نیاز به مشاوره پزشکی و درمانهای مکمل باشد.
بهتر است هرگز از درمان خودسرانه برای این مشکل استفاده نکنید و در صورت بروز علائم، به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق گرفته و برنامه درمانی مناسب برای شما تدوین شود.
بیشتر بخوانید : بهترین دکتر ارتوپد در تهران
بیماری آرنج تنیس بازان چیست؟
بیماری آرنج تنیس بازان یا تنیس البو ( به انگلیسی Tennis elbow) بیماری است که موجب درد و ناراحتی در قسمت خارج آرنج و در ناحیه برجستگی استخوانی که در این ناحیه وجود دارد، میشود. علی رغم اسم آن این عارضه تنها مختص به تنیس بازان نیست و در واقع تنیس بازان تنها درصد کوچکی از این افراد را به خود اختصاص میدهند و بیش از همه افرادی درگیر این مشکل میشوند که بیش از دیگران با آرنچ خود در شرایط ناهموار کار میکنند. (مثل زنان خانه دار و یا افرادی که در با جابجایی و بلند کردن وزنه سنگین سرو کار دارند.)
این بیماری به دلیل کشیده شدن منشا عضلات باز کننده مچ دست و انگشتان تحت عنوان علمی Extensor Common Origin ایجاد میشود. این نقطه در حدود برچستگی استخوانی وجود دارد که در تمام افراد در خارج بازو قابل لمس است. این کشیدگی به طور معمول در دو حالت اتفاق می افتد
- حالت اول این است که در اثر یک ضربه و یا فشار ناگهانی الیاف عضله تحت فشار قرار گرفته و پارگی های ریزی در آن ایجاد میشود.مثلا فرد وزنه سنگینی را در حالت خاص و غیر معمولی بلند کند و یا بطور ناکهانی سعی در نگه داشتن یک جسمِ در حال افتادن نماید که باعث شود در حالت غیر معمول فشاری سریع و ناگهانی به آرنج وارد شود.
- حالت دوم مواردی است که آسیب ناگهانی نیست بلکه طی مدت طولاتی تحت فشار های بیش از حد تحمل شود. مثلا افرادی که ناچار میشوند، به دلایل شغلی و یا کار خانگی در دوره های زمان طولانی اجسام سنگین را بلند کنند.
علائم بیماری آرنج تنیس بازان
بیماری آرنج تنیس بازان یک مشکل متداول در افراد فعال و علاقمند به ورزش تنیس است. در اینجا به توضیح کامل علائم این بیماری پرداخته خواهد شد.
- درد و حساسیت : علامت اصلی بیماری آرنج تنیس بازان، درد و حساسیت در اطراف مفصل آرنج است. این درد ممکن است به صورت تدریجی افزایش یابد و در نهایت به یک نقطه خاص تمرکز یابد. اغلب این درد به وضوح در زمان انجام حرکات تنیس یا حتی در فعالیتهای روزمره احساس میشود.
- ضعف در گرفتن و نیروی کاهش یافته : افراد مبتلا به بیماری آرنج تنیس بازان ممکن است احساس کنند که نیروی گرفتن در دستها کاهش یافته است. این ضعف میتواند تأثیر مستقیمی بر انجام وظایف روزمره داشته باشد و باعث مشکلات در استفاده از اشیاء سنگین شود.
- سفتی و عدم راحتی در مفصل آرنج : در بیماری آرنج تنیس بازان، مفصل آرنج ممکن است در حرکت محدود شده و احساس سفتی و عدم راحتی ایجاد شود. این ممکن است باعث محدودیت در حرکت دست شود و افراد را در انجام فعالیتهای روزانه مختلف محدود کند.
- تغییر در نحوه حرکت : با پیشرفت بیماری، ممکن است افراد تغییراتی در نحوه حرکت دستها تجربه کنند. این تغییرات ممکن است شامل تلاش برای جلوگیری از درد با تغییر در حرکتها یا ترتیب انجام فعالیتها باشد.
- تورم و قرمزی : در برخی از موارد، ممکن است مفصل آرنج تحت تأثیر قرار گیرد و باعث تورم و قرمزی در منطقه مورد نظر شود. این نشانهها ممکن است به وضوح قابل مشاهده باشند و نشانگان التهاب در این ناحیه را نشان دهند.
- تغییر در تحمل به وزن : افراد مبتلا به بیماری آرنج تنیس بازان ممکن است تغییراتی در تحمل به وزن دستها تجربه کنند. این تغییرات ممکن است باعث شود که استفاده از دست در فعالیتهای روزمره مشکل شود و نیاز به استراحت بیشتری داشته باشد.
- خستگی سریع : در بیماران مبتلا به آرنج تنیس بازان، احساس خستگی خیلی سریع تر ایجاد می شود. حتی در فعالیتهای کمتر، احساس خستگی و کاهش انرژی مشاهده میشود.
- تغییر در خواب الگوی خواب : در برخی از موارد، درد و عدم راحتی ممکن است منجر به تغییر در الگوی خواب شود. افراد ممکن است به دلیل درد، دشواری در یافتن وضعیت مناسب برای خواب را تجربه کنند.
- اختلال در انجام فعالیتهای روزانه : با توجه به علائم بیماری آرنج تنیس بازان، افراد ممکن است با اختلال در انجام فعالیتهای روزانه مواجه شوند. این ممکن است شامل مشکلات در انجام کارهای خانگی، استفاده از کتاب یا لوازم دیگر باشد.
روشهای تشخیص بیماری آرنج تنیس بازان
تشخیص دقیق بیماری آرنج تنیس بازان امری حیاتی است و نیاز به فهم علائم و استفاده از روشهای تشخیصی مناسب دارد. در این مقاله به توضیح روشهای تشخیص بیماری آرنج تنیس بازان میپردازیم.
- مصاحبه پزشکی دقیق : مصاحبه با پزشک به عنوان گام اول در تشخیص بیماری آرنج تنیس بازان انجام میشود. پزشک با پرسش سوالات مربوط به علائم، شدت درد، و شرایط ایجاد کننده بیماری، تلاش میکند تا به تصویر کاملتری از وضعیت بیمار برسد.
- بررسی فیزیکی تخصصی پزشک پس از مصاحبه، بررسی فیزیکی دقیقی از ناحیه آرنج انجام میدهد. این شامل بررسی حرکت مفصل، احساسات حسی، و بررسی علائم آلودگی یا التهاب میشود.
- تستهای عصبی و حسی : برخی از تستهای عصبی و حسی میتوانند در تشخیص بیماری آرنج تنیس بازان مفید باشند. این تستها به بررسی عملکرد عصبها و حسگرهای مرتبط با منطقه آرنج میپردازند.
- تصویربرداری (رادیولوژی) : در صورت نیاز، انجام تصویربرداری نیز از روشهای تشخیصی مورد استفاده قرار میگیرد. اشعه مگنتیک (MRI) و اشعه ایکس (X-ray) به تصویرگری دقیق از استخوانها، مفاصل، و بافتهای نرم ناحیه آرنج کمک میکنند.
- تستهای خون و آزمایشگاهی : تستهای خون و آزمایشگاهی میتوانند نشانگرهای التهاب یا مشکلات دیگری در بدن باشند. این تستها ممکن است اطلاعات اضافی ارائه دهند و به پزشک در تشخیص دقیقتر بیماری کمک کنند.
- تستهای جهشیافته : در برخی موارد خاص، تستهای جهشیافته ممکن است به افرادی که به صورت ژنتیکی به بیماری آرنج تنیس بازان مستعد هستند، کمک کنند.
راهکارهای درمان بیماری آرنج تنیس بازان
بیماری آرنج تنیس بازان یک چالش جدی برای افراد علاقمند به ورزش تنیس است. در این مقاله، به بررسی راهکارهای درمانی برای مدیریت و بهبود بیماری آرنج تنیس بازان پرداختهایم.
- استراحت و تغییر فعالیت : استراحت از فعالیتهای تنیسی و تغییر در فعالیتهای روزمره اولین گام در درمان بیماری آرنج تنیس بازان است. اجتناب از فشار و تنشهای زیاد بر روی مفصل آرنج، بهبود سریعتر و تسکین از درد را فراهم میکند.
- فیزیوتراپی و تمرینات تقویتی : جلسات فیزیوتراپی با همراهی تمرینات تقویتی برای عضلات مرتبط با آرنج میتواند بهبودی را تسریع بخشد. تمرینات منظم به کمک فیزیوتراپیست به تقویت عضلات و افزایش انعطاف پذیری مفصل کمک میکند.
- مدیریت درد و داروها : استفاده از داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، همچون ایبوپروفن، میتواند در کاهش درد و التهاب مفید باشد. همچنین، پزشک ممکن است داروهای دیگری را تجویز کند تا به مدیریت درد کمک کند.
- استفاده از ابزارهای حمایتی : استفاده از براکتها یا پشتیبانهای مفصل میتواند در کاهش فشار و تنش بر روی آرنج مؤثر باشد. این ابزارها به حمایت از مفصل کمک کرده و فعالیتهای روزمره را آسانتر کنند.
- تغییرات در تکنیک بازی : بررسی و بهبود تکنیک بازی تنیس نیز میتواند در درمان بیماری آرنج تنیس بازان موثر باشد. تصحیح حرکات و استفاده از تکنیکهای مناسب میتواند از تنشهای زیاد بر آرنج جلوگیری کرده و به بهبود علائم کمک کند.
- تدابیر پیشگیری : پیشگیری از بازگشت بیماری آرنج تنیس بازان نیز اهمیت دارد. این شامل استفاده از تکنیکهای صحیح در بازی تنیس، تمرینات پیشگیری تنوعبخش، و انجام تمرینات تقویتی منظم میشود.
تمرینات پیشگیری از بیماری آرنج تنیس بازان
با توجه به اهمیت پیشگیری از بیماری آرنج تنیس بازان، انجام تمرینات مناسب میتواند به حفظ سلامت آرنج و جلوگیری از ابتلا به این بیماری کمک کند. در ادامه به برخی تمرینات پیشگیری اشاره خواهیم کرد.
- تمرینات گرمکننده : قبل از هر فعالیت ورزشی، تمرینات گرمکننده انجام دهید. این تمرینات شامل گردش ملایم دستها، چرخش مفصل آرنج، و انجام حرکات آرام و گرمی میشود تا عضلات و مفاصل آماده فعالیت شوند.
- تقویت عضلات مرتبط : تمرینات تقویتی عضلاتی که مستقیما به استحکام عضلات مرتبط با آرنج کمک کنند، میتواند از بروز بیماری آرنج تنیس بازان جلوگیری کند.
- تمرینات انعطافپذیری : انجام تمرینات انعطافپذیری برای بهبود انعطاف مفاصل و کاهش فشارهای زیاد بر روی آرنج توصیه میشود. حرکات چرخشی و انعطافپذیری میتواند از ایجاد تنش بر روی مفاصل جلوگیری کرده و از ایجاد آسیب جلوگیری نماید.
- تمرینات تعادل و کنترل حرکت : تمریناتی که به بهبود تعادل و کنترل حرکت دستها کمک کنند، میتوانند از ایجاد حملات ناگهانی به آرنج جلوگیری کنند. انجام تمرینات با دستگاههای مخصوص میتواند مفید باشد.
- تکنیکهای صحیح در بازی تنیس : استفاده از تکنیکهای صحیح در بازی تنیس از جمله عوامل مهم در پیشگیری از بیماری آرنج تنیس بازان است. آموزش تکنیکهای صحیح توسط مربیان متخصص میتواند از تنشهای زیاد بر روی آرنج جلوگیری کرده و به بهبود عملکرد کمک میکند.
- استفاده از وسایل حمایتی : اگر شما به صورت مکرر ورزش تنیس انجام میدهید، استفاده از وسایل حمایتی مانند براکت آرنج میتواند از حملات ناگهانی و فشارهای زیاد بر روی آرنج جلوگیری کند.
- استراحت و بهبودی منظم : استراحت کافی بین جلسات ورزشی، بهبودی منظم و اعمال استراتژیهای استراحتی به جلوگیری از خستگی عضلات و جلوگیری از ایجاد آسیب کمک میکند.